De Vereniging Van TafeltennisTrainers (VVTT) is de belangenvereniging van en voor de Nederlandse tafeltennistrainer. Zij behartigt hun belangen, waarbij zij met name streeft naar vergroting van de kennis en vaardigheden. De  VVTT is op 18 juni 1988 opgericht.

Een succesvolle en interessante Technische Bijeenkomst in Nijmegen.

 PRESTATIESPORT IN EEN VERENIGING; KIJK, VRAAG EN ERVAAR

Voor het eerst was een vereniging bereid om trainers een kijkje in de keuken te gunnen t.a.v. haar technisch jeugdbeleid. De kok van dienst met een aantal ‘VVTT sterren’ Theo Rieken, hoofdtrainer,  presenteerde vele heerlijkheden waar we met 32 deelnemers van hebben kunnen smullen. 

 Speciale gast Trinko Keen, driemaal deelnemer aan de OS,  leidde de dag in met zijn verhaal ‘de reis als topsporter’. Duidelijk werd het belang van de eerste opvang in de vereniging. De trainers en de rol van de ouders is naar zijn mening van het grootste belang in het vervolg van zijn carrière. Met vele anekdotes beschreef hij verder de weg naar de top. Een weg met vele valkuilen. Steeds weer opnieuw opkrabbelen, rug rechten en voor het ultieme willen gaan zijn de belangrijkste mentale elementen. Af en toe zagen we een beamend knikje van Theo, zijn begeleider/mentor  in de belangrijkste periode van zijn topsportloopbaan. Met een verdiend applaus en een cadeau nam Trinko afscheid. 

 

 

Hierna een korte inleiding van Theo om daarna een demo te zien van een elftal jeugdige spelers (11 t/m 16 jaar). Gezien de grote opkomst van de deelnemers was het helaas niet mogelijk voor de trainers zich vrij door de zaal te bewegen. Tijdens de training werden vragen gesteld. Niet beantwoorde vragen konden in de middagsessie nog eens worden gesteld. Op het einde van de training heeft Theo de trainers in de gelegenheid gesteld vragen te stellen aan de aanwezige ouders van de spelers. De ouders waren verrast, maar zij gaven spontaan hun medewerking. 

Na de lunch volgde de Algemene Ledenvergadering. Zie een eerder geplaatst kort verslag hierover elders op de site.

 ’s Middags lag het accent op de wijze waarop binnen de vereniging wordt gewerkt. Theo gaf aan dat de vereniging tafeltennis als sport ziet en dat dit terug te zien moet zijn in de wekelijkse trainingen. Dit betekende dat, ondanks de geringe beschikbare tijd, ook aan conditionele aspecten aandacht wordt besteed. Interessant was de Visie op Tafeltennis, de planning van de trainingen en de organisatie rond de toernooien. Het uitgangspunt van de Visie is dat de basisvaardigheden van het moderne tafeltennis aangeleerd worden. Dit alles is vastgelegd in een uitgebreid document en wordt door alle trainers binnen de vereniging gedragen. Hierdoor wordt zowel horizontaal (niveaugroepen) als verticaal (beginner tot selectie) op dezelfde wijze het spel aangeleerd en verder ontwikkeld. De Visie komt tot stand in samenwerking met de trainers.

De doelen van de trainingen liggen vast en zijn allen gebaseerd op de service en ontvangst. 

fot.J.OffierskiEen belangrijk aspect was, gezien de vragen van de deelnemers hier over, de begeleiding van de spelers op de toernooien en de betrokkenheid van ouders. De kracht van de vereniging hierin is dat ouders op alle terreinen serieus genomen worden. De vereniging erkent dat de ouders de belangrijkste opvoeders zijn en dat de leiding een verlengstuk hiervan is in de opleiding tot tafeltennisser. Dit betekent dat ouders ingewijd worden in het tafeltennisspel. Hiervoor is speciaal een prachtig samengesteld boekwerk ontwikkeld. TN slaagt er ook in om steeds weer bij de landelijke toernooien voor spelers met een A- B-licentie een reeks van begeleiders in te zetten.

 Een mooi voorbeeld was weer te zien bij de laatste NJK. Bij het NK-B namen 13 spelers deel en er waren 10 coaches actief. Tijdens het NK-A 6 spelers met allen een eigen coach. Hoofdtrainer Theo mocht beide dagen toekijken!!!! 

 fot.J.OffierskiVele aanwezigen vroegen zich af waarom bij ons niet en hoe komt het dat dit bij TN wel wordt  verwezenlijkt. Hierop werd nog eens verwezen naar de houding van de vereniging t.o.v. de ouders, het boekwerk en het vage maar o zo belangrijk empatisch vermogen. Een mooi voorbeeld in deze is ook dat aan blessures, ook bij kinderen met een B-licente, persoonlijke aandacht wordt geschonken. Het is misschien een te groot woord, maar de betreffende spelers worden persoonlijk begeleid om te herstellen. Laatst stond ’s morgen om 8 uur in een 30 km verderop gelegen dorp een trainer bij de fysiotherapeut om samen na te gaan wat de vereniging kan doen. Dit geeft een band met de ouders.

 Bij binnenkomst werd een uitgebreide hand-out uitgereikt met verschillende documenten die gebruikt worden binnen de vereniging TN