De Vereniging Van TafeltennisTrainers (VVTT) is de belangenvereniging van en voor de Nederlandse tafeltennistrainer. Zij behartigt hun belangen, waarbij zij met name streeft naar vergroting van de kennis en vaardigheden. De  VVTT is op 18 juni 1988 opgericht.

Drie jonge TT2-, GTTC- én VVTT-trainers aan het woord!

Bij GTTC Groningen zijn pas drie jonge tafeltennistrainers  aan hun trainerscarrière begonnen: Lukas Petzinger (16), Guus van der Horst (16) en Wessel Knobbe (17). Zij zijn alle drie sinds de zomer van 2019 in het bezit van het diploma Tafeltennistrainer-2 én spelen met elkaar in Landelijk B. Vanuit het gouden partnerschap tussen GTTC en de VVTT hebben zij al best het een en ander van de VVTT meegekregen. Zo waren zij bij het laatste jaarcongres waar Richard Prause sprak – en vormden zij samen gelijk de top drie van jongste deelnemers ooit. Daarnaast hebben zij eind vorig jaar deelgenomen aan een open bijscholing bij GTTC over Wedstrijdcoaching. Het leek ons de hoogste tijd om eens met deze jongens kennis te maken.


Lukas, Wessel en Guus na afloop van hun praktijkexamens

Hoe zijn jullie met tafeltennis in aanraking gekomen?

Lukas: Er is in mijn familie veel getafeltennist. Mijn moeder is ooit Gronings kampioen geweest waarbij ze het in de finale moest opnemen tegen mijn tante. Mijn beide opa’s hebben ook getafeltennist. Het zit dus enigszins in mijn DNA. Ik ben pas echt op tafeltennis gegaan na het Groningse scholenkampioenschap – georganiseerd door GTTC – waar we met onze school (waar fanatiek getafeltennist werd op een tafel die wij er ooit heen hadden gebracht) aan meededen en ik werd uitgenodigd om eens mee te trainen.

Guus: Ik deed eerst aan tennis, maar dat vond ik eigenlijk heel saai. Ik wilde een andere sport doen met mijn vrienden van school en zo ben ik via de Sporthopper (kinderen kunnen zich voor de Sporthopper opgeven via hun basisscholen  en zo een tijdje aan verschillende sport- en spelactiviteiten ‘ruiken’, red.) op tafeltennis overgestapt.

Wessel: Ik tafeltenniste eerst vaak op de camping met familieleden. Toen ik op de Sporthopper zag dat ik mee kon doen met tafeltennis heb ik me gelijk aangemeld. Na de zes lessen vond ik het zo leuk dat ik lid ben geworden en me gelijk aanmeldde voor de competitie.

Jullie zijn in juni vorig jaar geslaagd voor jullie Tafeltennistrainer-2 opleiding. Wat is de reden dat jullie die opleiding zijn gaan doen?

Lukas: Het leek mij wel leuk om me wat te verdiepen in de sport en om te ervaren hoe het is om training te geven. Het was ook een leuk groepsproject: het speelde ook een rol dat het ons alle drie leuk leek om uiteindelijk echt de opleiding te gaan doen.

Guus: Het leek me leuk om een training te geven, omdat ik het leuk vind om de vaardigheden van tafeltennis te verbeteren bij andere mensen. Ik wilde ook leren hoe ik beter kan coachen bij wedstrijden, want het is nou ook weer niet het meest zinvolle om als tip bij de coaching ”gewoon swoem” te zeggen.

Wessel: Toen ik te horen kreeg dat de TT2 er was, was ik niet gelijk overtuigd, omdat ik nog geen idee had wat ik ermee moest doen. Ik heb de opleiding uiteindelijk wel gedaan, omdat ik te horen kreeg wat ik er allemaal ging leren. Achteraf gezien was het een goede zet.

Wat hebben jullie aan die opleiding gehad?

Lukas: Ik geef op dit moment elke dinsdag samen met Thomas training. Dat vind ik leuk om te doen en heeft er bijvoorbeeld toe geleid dat ik veel beter snap dat het heel vervelend is als iemand met een balletje zit te stuiteren tijdens een uitleg van een oefening. Dat is maar een voorbeeld, maar ik bedoel vooral dat mijn respect voor de trainer wel gegroeid is nu ik zelf heb ervaren hoe het is om daar te staan. Het is voor mij ook heel nuttig geweest met het oefenen om voor een groep te staan.

Guus: Ik kan nu een goed opgebouwde training geven met inhoud zonder dat er gewoon een paar random oefeningen in een random volgorde voorkomen en dat je dat dan een training noemt.

Wessel: Ik heb geleerd hoe je verschillende technieken aan kan leren, het heeft mij geleerd om boven de groep te staan en het heeft mij veel zelfvertrouwen gegeven.

Jullie zijn nu ongeveer driekwart jaar tafeltennistrainer. Hoe is dat gegaan?

Lukas: Best goed. Ik geef dus training, en ben natuurlijk nog steeds van alles aan het leren, maar heb ook al een hoop geleerd.

Guus: Nou ja… ik heb er niet heel veel mee gedaan, maar ik heb best wel een paar keer training gegeven aan beginnende senioren en ik heb hier en daar een paar tips in het rond geslingerd (Guus is populair bij de senioren, zij vragen gedurig naar wanneer hij weer komt, red.).

Wessel: Ik geef nu wekelijks training bij TTV Vinkhuizen. Jeugd en senioren. Ik merk dat ik training geven steeds minder spannend ga vinden.

Welke ambitie hebben jullie als tafeltennistrainers?

Lukas: Ik ben van plan om eerst de rol die ik nu vervul nog een tijd zo te vervullen en, als ik daar nog eens de behoefte aan heb, om dan allicht een vervolgopleiding te doen.

Guus: Het lijkt me leuk om op een vaste dag training te geven, want dan kan ik dukaten binnenharken met iets wat ik leuk vind om te doen.

Wessel: Ik zou graag in de toekomst nog een opleiding willen volgen om zo door te groeien. Ik kan natuurlijk niet weten wat er gaat gebeuren, maar het is zeker een optie die open staat.

Jullie hebben vorig jaar het VVTT-congres met Richard Prause meegemaakt. Ook hebben jullie meegedaan aan een technische bijscholing van Luc Janssen. Jullie zijn dus al best wat bekend met de VVTT. Wat is jullie indruk van de VVTT tot nog toe?

Lukas: Mijn indruk is vooral gebaseerd op de VISIE en op die twee bijscholingen. Dat is wat ik vooral ken van de VVTT. De bijscholingen kennen hun eigen tips en tops(ik vond ze allebei leuk, voor de duidelijkheid, maar soms wat lang zitten en dan kom ik in een soort schoolstand) maar ik denk dat het concept ervan heel goed is en de VVTT op die manier voor de trainer van veel betekenis kan zijn, voor mij is het tenminste heel leuk om daar kennis op te doen en te praten met andere, ervaren trainers.

Guus: Luc praat veel, er worden interessante bijscholingen gehouden met Duitse kerels waarvan ik hun naam steeds vergeet en ik denk dat ik, nadat iedereen dit gelezen heeft, niet meer serieus genomen word.

Wessel: Ik vind de bijscholing die de VVTT levert erg goed. Ik leer er veel van. Wel vind ik dat er soms wat praktijk mist. Ik ben blij dat ik lid ben geworden, omdat ik merk dat ik daardoor beter word in het training geven.


Valt mee, hoor, Guus!