By 
In een serie artikelen schrijven Martijn Spithoven, Thomas Groenevelt en Bert Olofsen maandelijks over hun belevenissen tijdens de door NOC*NSF opgezette cursus trainer-4. Deel 3 is geschreven door Bert Olofsen.
Pas op mijn 21ste kwam ik in aanraking met tafeltennis. Ik mocht beginnen in de zesde klasse op afdelingsniveau, maar al snel bleek dat ik redelijk aanleg had voor het spelletje. Via resp. 5de, 2de en 1ste klasse speelde ik al vrij snel landelijk. Via wat omzwervingen kwam ik bij de Trefhoek in Almelo terecht waar ik met Gert Kobes tweede en eerste divisie speelde.
In die jaren heb ik onder veel goede trainers mogen trainen en van alle trainers stak ik weer het nodige op. Als snel deed ik de Tafeltennistrainer 3 cursus om ook zelf trainingen te geven.
In de jaren daarna gaf ik bij verschillende verenigingen op landelijk niveau training. Ik miste echter vaak wat in de organisaties waar ik werkte, waardoor ik het gevoel kreeg op lange termijn geen aansluiting te kunnen vinden tussen mijn ambities als trainer en de ambities van een vereniging. Een jaar of 12 geleden stopte ik met training geven, althans binnen het tafeltennis, want op andere terreinen gaf ik nog wel les (tennis, bergsport en watersport).
Ik heb lang als duikinstructeur gewerkt en heb allerlei opleidingen gegeven binnen de duikindustrie, zowel binnen als buiten Nederland. Zowel aan beroepsduikers en recreatieve duiker.
Tijdens een workshop van de VVTT in december 2012 deed Danny Heister zijn zegje over de vereniging waar hij werkt, Borrusia Düsseldorf. Een verhaal over ambities, clubstructuur, doelstellingen, visie en beleving.
“Het kan dus wel!” “Dit is precies hoe ik over sport denk, dit is iets wat aansluit bij mijn ambitie.” dacht ik.
In de zomer van 2013 ben ik op trainingskamp geweest bij Borussia Düsseldorf en mijn interesse groeide. Wat een mooie organisatie en wat een plezier om hier tussen sporters te zijn. Rond die tijd hoorde ik over de cursus TT4 die zou worden aangeboden door het NOC/NSF en de NTTB. Mijn belangstelling was daar!
Als snel bleek dat deze cursus voor een belangrijk deel uit een ‘sport overstijgend’ programma bestond. Deskundigen en specialisten, zoals bewegingswetenschappers deden hun verhaal en met alle input van medecursisten uit allerlei sporten ging een wereld voor me open.
De cursus is lang en veelomvattend, maar iedere minuut zit je met rode oortjes te luisteren naar de geboden stof. Zoveel mogelijkheden om die wetenschap toe te passen binnen het tafeltennis.
Ondertussen heb ik ook een prima praktijkbegeleider, Frank Rengenhart, bij een uitstekende vereniging, TTV Hilversum. Een vereniging waarbij ik me vanaf het eerste moment welkom voelde. Een vereniging waar men bezig is met toekomstplannen, een geweldige accommodatie heeft en waar men zowel in de breedte als naar de top toe plannen heeft. Ik ben erg blij dat ik bij een fantastische groep zit met diverse topspelers, die ook nog eens bereid zijn om mee te werken aan mijn praktijk ideeën.
De opleiding TT4, is eigenlijk een opleiding tot trainer, coach en opleider. Gezien mijn achtergrond vind ik het erg leuk om les te geven. Vanuit de NTTB hoop ik eerdaags te beginnen met een serie TT1 opleidingen – jeugdbegeleider. Een belangrijke opleiding omdat je met die opleiding ouders en begeleiders kunt helpen waardevol te zijn tijdens de eerste stappen van hun pupillen. Het is de basis van de piramide.
Onlangs heb ik een dergelijke opleiding bijgewoond, die gegeven werd door Peter Hanning. Zo leuk om te zien dat de groep binnen enkele uren anders tegen wedstrijden van kinderen aan gaat kijken. Hoe hun focus verandert van resultaatgericht denken naar actiegericht denken.
De komende weken staan voor mij in het teken van de opdracht ‘Talentherkenning”, waarover mijn voorganger, Thomas al even schreef. Binnen die opdracht heb ik mogen meewerken aan de ‘dag van het talent’ die onlangs gegeven werd in Papendal.
Ik houd jullie op de hoogte.
Bert Olofsen
